مفصل ران
نتیجه قرار گرفتن سر استخوان ران در حفره استابولوم لگن است. وقتی سر
استخوان ران در خارج از حفره قرار میگیرد به آن دررفتگی میگویند.
این
دررفتگی ها میتواند به علل متفاوتی مانند اختلالات عصبی و عضلانی، عفونت و
یا ضربه ایجاد شوند ولی یکی از علل مهم آن دررفتگی مادرزادی است.
در غالب اوقات دررفتگی مادرزادی مفصل ران کامل نیست که به آن نیمه دررفتگی یا دیسپلازی مفصل ران میگویند. در این وضعیت سر استخوان ران کمی به سمت بیرون و بالا جابجا شده ولی همچنان ارتباط خود با حفره استابولوم را حفظ کرده است.
حفره
استابولوم در این بیماران تغییر شکل داشته و کم عمق تر از معمول بوده و
بجای اینکه بشکل نیمکره باشد کمی کشیده تر و به شکل نیمی از یک تخم مرغ
است.
حرکت سر استخوان ران در این حفره نامتقارن موجب وارد شدن
نیروهای نامتقارن، هم به سر استخوان ران و هم به حفره استابولوم شده و
بتدریج لایه غضروفی این دو از بین رفته و علائم ساییدگی و آرتروز مفصلی
ایجاد میشود. شروع آرتروز همراه میشود با بروز درد و محدودیت حرکتی در مفصل
ران.
در مواردی که دیسپلازی مفصل ران
در زمان کودکی درمان نشود بیمار ممکن است اصلا متوجه وجود آن نگردد. گاهی
اوقات تنها علامت آن ممکن است لنگش مختصری در حین راه رفتن باشد.
بتدریج
و با افزایش سن علائم ساییدگی مفصل شروع شده و بیمار در دهه سوم و چهارم
عمر دچار درد و محدودیت حرکتی و کوتاهی اندام شده و لنگش او شدیدتر میگردد.
در
این مرحله درمان بیمار با استفاده از عمل جراحی تعویض مفصل ران انجام
میشود. با انجام این عمل جراحی درد بیمار از بین رفته و مفصل راحت تر و
روان تر حرکت میکند. کوتاهی اندام بیمار رفع شده و لنگش وی تا حد زیادی از
بین میرود.
تعویض مفصل در بیمار مبتلا به دیسپلازی یا نیمه دررفتگی مادرزادی مفصل ران نیازمند توجه به نکات خاصی است